Struisvogel

Breakfast at 8. Om negen uur gaan we een wandeling maken van +/- 9km. De zon doet al goed zijn best huier in de woestijn. Er is geen thermometer, maar het voelt als 25 graden zo 's morgens vroeg. Na een paar kilometer haken er al een paar af Joke/Kiki en Ruud zijn op de campsite gebleven. Ze wilden lekker zonnen :-).
Marthieu en ik maken de wandeling wel af en kunnen mooie foto's maken van de struisvogels. Tijdens onze tocht stuitten we op een groot mannetje en die stond net op het pad wat wij moesten nemen. Even pauzeren en bedenken wat we doen. Ze zijn namelijk niet ongevaarlijk. Op een gegeven moment liep het dier een andere kant op en konden wij onze weg ook vervolgen. 's Middags zouden Joke en ik nog gaan paardrijden in de bergen, maar doordat ik wat last van m'n rug had hebben we dat afgezegd. 's Middags zijn we samen met Kiki en Ruud naar de, een paar kilometer verderop gelegen, lodges gelopen. De gids had ons verteld dat we daar niet mochten komen om de gasten hun rust niet te verstoren. Dat moet je natuurlijk niet tegen mij zeggen. We werden er hartelijk ontvangen door de Duitse beheerder. Hij liet ons het restaurant en het buiten complex zien. Werkelijk een prachtige locatie, maar vermoedelijk voor de Happy View. Aan de bar konden we nog wat gaan drinken. Ongelooflijk, midden in de desert en dan 1,50 euro voor je biertje betalen.
Alles hier op de ranch en bushcamp is selfsupporting. Zonnepanelen voor de pompen die het water diep uit de grond halen en ook zorgen voor de verlichting. We moeten zuinig zijn met water. Het wordt overdag wel opgeslagen in een tank en ook warm, maar als hij 's avonds leeg is komt er niets meer bij tot de zon weer opkomt. Om half vijf maken we met z'n allen een sunset walk. 45 minuten lopen vanaf ons camp. Bier wijn en snacks gaan in de rugzak mee.
Als we terugkomen heeft Barney het eten weer klaar. Ontzettend knap wat hij met alleen een houtvuurtje allemaal klaarmaakt.