De zandduinen
Door: Joke & Fred
Blijf op de hoogte en volg Joke & Fred
24 Augustus 2011 | Namibië, Windhoek
Half vijf gaat de wekker. Om 5.15 vertrekken we met de Truck naar Dune 45. Het is nog aardedonker en koud. De sterren we kunnen we nog steeds aanraken. Bij Dune 45 (150meter hoog) zijn we niet de enige bezoekers. Grote groepen lopen in een lange sliert richting de top. Elke stap is zwaar in het mulle zand en de wind is sterk. De capuchons van onze jacks houden veel wind en zand tegen. Van onze groep komen slecht 5 personen boven. Joke en ik poseren met de Nederlandse vlag alsof we de Mount Everest hebben beklommen. Aan de zijkant van de berg dalen we af. Prachtig zijn de andere duinen om ons heen. De zon, die tijdens de tocht is opgekomen kleurt de omringede duinen nog roder dan ze al zijn. Om half acht zijn we terug bij de Truck en het ontbijt met koffie en thee staat al klaar. Na het ontbijt gaan we met de truck nog dieper het duingebied in.
Vanaf een Parking worden we met 4x4 trucks naar Death Vlei gebracht. Hier groeit bijna niets en de zon brand al lekker. Bomen staan als verkoold hier in het landschap. Wat prachtig om te zien. De wind is redelijk waar wij lopen, maar in de verte zien we de zandstormen. Terug op de campsite kunnen we een paar uur relaxen, waarna we naar Sesriem gaan om de Canyon te bekijken. Het is maar 4,5 km rijden. De Canyon is klein en slechts 15 meter diep. Heel lang geleden uitgesleten. De wanden zijn van concrete rock. Stenen en klei wat in de loop van duizenden jaren zo hard als beton geworden. De zonsondergang zien we deze dag hangend aan de bar met een koel drankje.
Vanaf een Parking worden we met 4x4 trucks naar Death Vlei gebracht. Hier groeit bijna niets en de zon brand al lekker. Bomen staan als verkoold hier in het landschap. Wat prachtig om te zien. De wind is redelijk waar wij lopen, maar in de verte zien we de zandstormen. Terug op de campsite kunnen we een paar uur relaxen, waarna we naar Sesriem gaan om de Canyon te bekijken. Het is maar 4,5 km rijden. De Canyon is klein en slechts 15 meter diep. Heel lang geleden uitgesleten. De wanden zijn van concrete rock. Stenen en klei wat in de loop van duizenden jaren zo hard als beton geworden. De zonsondergang zien we deze dag hangend aan de bar met een koel drankje.
-
01 September 2011 - 13:00
René:
Als je na veel inspanningen de top hebt bereikt mag je uiteraard best een beetje trots zijn en de Koninkrijks vlag fier laten wapperen. Weer een uitdaging volbracht -
01 September 2011 - 14:45
Lia:
Kijk dat is nu echt een goede manier om de zonsondergang te bekijken! -
02 September 2011 - 09:58
Barbara:
hebben jullie echt de top bereikt? jeetje ze, ik wordt steeds trotser op jullie. zooooo mooi.....bijna niet te verwoorden. -
02 September 2011 - 13:06
Pa:
Hoe komen jullie eigenlijk aan die vlag?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
